هر برنامه ای در ++C دارای تابع main است که بصورت زیر تعریف میشود:
#include <header files>
int main()
{
main commands
}
//end
int main()
{
main commands
}
//end
تعریف متغیر(به طور کلی شناسه ها):
شکل تعریف متغیر به شکل زیر است:
شکل تعریف متغیر به شکل زیر است:
;مقدار اولیه = نام متغیر نوع
مثال:
مثال:
int x;
float y=2.5;
//end
float y=2.5;
//end
انواع متغیر ها:
برای تعریف نوع متغیر، میتوان از انواع زیر استفاده کرد:
برای تعریف نوع متغیر، میتوان از انواع زیر استفاده کرد:
void برای تعریف هیچ(در جلسات آینده توضیح داده خواهد شد.)
bool برای تعریف درست یا غلط بودن(در جلسات آینده به طور کامل توضیح داده خواهد شد.)
bool برای تعریف درست یا غلط بودن(در جلسات آینده به طور کامل توضیح داده خواهد شد.)
char برای کاراکتر ها
int برای اعداد صحیح کوچک
float برای اعداد اعشاری کوچک
double برای اعداد اعشاری بزرگ
int برای اعداد صحیح کوچک
float برای اعداد اعشاری کوچک
double برای اعداد اعشاری بزرگ
پیشوند های انواع متغیر:
unsigend (فقط برای اعداد صحیح) ظرفیت متغیر را دو برابر میکند ولی امکان ذخیره ی اعداد منفی از بین میرود
long مقدار متغیر را چندین برابر میکند
long مقدار متغیر را چندین برابر میکند
مثال:
long int x;
unsigned long int a;
long double b;
//end
unsigned long int a;
long double b;
//end
تعریف مقدار ثابت:
برای تعریف مقدار یک متغیر به طوریکه در طول برنامه هیچ تغییری نکند، از دستور const یا define به شکل زیر استفاده میکنیم:
برای تعریف مقدار یک متغیر به طوریکه در طول برنامه هیچ تغییری نکند، از دستور const یا define به شکل زیر استفاده میکنیم:
مقدار نام ثابت define#
; مقدار = نام ثابت نوع داده const
; مقدار = نام ثابت نوع داده const
مثال:
#define x 12
const int x=12;
//end
const int x=12;
//end
- برچسب ها: متغیر، تعریف متغیر، جلسه 2،